-
1 absurd
сущ.• абсурд• абсурдность• глупость• нелепость* * *♂, Р. \absurdu абсурд;sprowadzić do \absurdu довести до абсурда; mówić \absurdy нести чушь (околёсицу, околесицу)
+ nonsens* * *м, Р absurduабсу́рдsprowadzić do absurdu — довести́ до абсу́рда
mówić absurdy — нести́ чушь (околёсицу, околе́сицу)
Syn:
См. также в других словарях:
absurd — m IV, D. u, Ms. absurdrdzie; lm M. y «wyrażenie sprzeczne lub nie mające sensu; niedorzeczność, nonsens» Oczywisty absurd. Mówić absurdy. Doprowadzić do absurdu. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego